درویش‌خان با نام اصلی غلامحسین درویش، متولد سال ۱۲۵۱ تهران و درگذشته ۱۳۰۵، از هنرمندان نامی و استادان موسیقی سنتی ایرانی در اواخر دوره قاجاریان است. از او آثار مشهوری مانند تصنیف بهار دلکش، ز من نگارم و چند رنگ و پیش‌درآمد به‌جا مانده است. درویش‌خان همچنین رهبر ارکستر کنسرت‌های انجمن اخوت که به حمایت صفاعلی ظهیرالدوله انجام می‌شد، بود.
وی را از ایجادکنندگان و گسترش‌دهندگان پیش‌درآمد در موسیقی ایرانی می‌دانند.
غلامحسین درویش تصنیف‌خوانی را از دربار به میان مردم کشاند و سنگ‌بنایی بنا نهاد که سبب شد تا موسیقی به عنوان میراث چندین ساله ایرانیان از رکود و ایستایی خارج شود.
او در شب دوم آذر ماه ۱۳۰۵ هجری خورشیدی، درشکه‌ای کرایه می‌کند. در آن زمان خودرو به تازگی وارد خیابان‌های شهر شده بود. زمانی که درشکه از خیابان امیریه به سمت شمال می‌پیچد، خودروی فوردی از جهت مخالف با درشکه برخورد می‌کند. وی به بیرون پرتاب شده و از ناحیه سر به زمین برخورد می‌کند و پنج روز بعد در بیمارستان به علت ضربه مغزی در سن ۵۴ سالگی درگذشت.
درویش‌خان به عنوان نخستین قربانی سوانح رانندگی در ایران شناخته می‌شود.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp