پس از آن که شاپور بختیار به عنوان نخست وزیر خاندان پهلوی معرفی شد، وی در شانزدهم دی ماه ۱۳۵۷ با معرفی اعضای کابینه خود، قدرت را به طور رسمی در دست گرفت. وی از رهبران جبهه ملی بود. فردای پذیرش نخستوزیری، در جلسه شورای مرکزی جبهه ملی، حکم اخراج او صادر شد. کابینه بختیار در حالی روی کار آمد که ایران دوران خوبی را طی نمی کرد. بختیار به عنوان آخرین نخست وزیر دوران پهلوی سعی کرد با اعطای امتیازات گوناگون مردم را همراه خویش سازد. وی پس از معرفی وزیران خود، رئوس برنامه های دولت را به اطلاع نمایندگان مجلس و مردم رساند که اهمّ آنها عبارت بودند از: انحلال ساواک، آزادی کلیه زندانیان سیاسی، لغو تدریجی حکومت نظامی و تبعید چندین شخصیت نظامی کشوری. کابینه بختیار اما سرانجام پس از پنج هفته پرماجرا، سقوط کرد.