در گذر تاریخ

در اردیبهشت ۱۳۲۹، در دوره نخست‌وزیری رجبعلی منصور، قرار شد پیکر رضاشاه به ایران آورده شود و هواپیمای حامل پیکر رضا شاه پیش از آمدن به ایران، به منظور طواف در مکه از قاهره به طرف جده پرواز کرد. سرانجام هفدهم اردیبهشت ۱۳۲۹، پیکر رضاشاه به وسیله هواپیما و سپس با قطار مخصوص به تهران حمل شد و با تشریفات رسمی به شاه عبدالعظیم برده شد و در آرامگاه ویژه او در کنار آرامگاه عبدالعظیم دفن شد. این آرامگاه توسط محسن فروغی، قباد ظفر و علی‌اکبر صادق در سمت غرب حرم شاه‌عبدالعظیم طراحی شد و در سال ۱۳۲۹ به بهره‌برداری رسید. مساحت آن ۹٬۰۰۰ مترمربع و ارتفاع آن ۲۵ متر بود که ۷ متر از ارتفاع گنبد حرم شاه‌عبدالعظیم کوتاه‌تر ساخته شده بود. ساختمان دو طبقه بود که طبقه بالا سالن ورودی و بازدید بود و در طبقه پایین سنگ قبر سیاه رنگی قرار داشت که آرامگاه رضاشاه در آن واقع شده‌ بود و بر بالای آن سنگ، تاج پادشاهی طلایی نصب شده بود. در اردیبهشت‌ماه ۱۳۵۹، با وجود مخالفت بنی صدر آرامگاه رضاشاه به دستور حاکم شرع وقت، صادق خلخالی توسط نیروهای سپاه طی بیست روز به‌کلی ویران شد.

آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp