طبق آیین باستان در این روز آتش بزرگی بر افروخته می‌شود که تا صبح زود و برآمدن خورشید روشن نگه داشته می‌شود که معمولا زمانی که مردم آتش روشن می‌کنند و از روی آن می‌پرند، در زمان پریدن می‌خوانند: «زردی من از تو، سرخی تو از من». به بیان دیگر مردم خواهان آن هستند که آتش تمام رنگ پریدیگی و زردی، بیماری و مشکلاتشان را بگیرد و بجای آن سرخی و گرمی و نیرو به آنها بدهد. چهارشنبه‌سوری جشنی نیست که وابسته به دین یا قومیت افراد باشد و در میان بیشتر ایرانیان رواج دارد و از پرشورترین رسوم مقدماتی نوروز در اقصی نقاط ایران است.
در شاهنامه نیز می‌توان ردپای چهارشنبه سوری را پیدا کرد ضمن اینکه آریایی‌ها آتش را پاک‌کننده و وسیله‌ای برای تطهیر و پاک‌سازی خود می‌دانستند.
بوته افروزی و پریدن از روی آتش، فالگوش نشینی، قاشق زنی، کوزه‌شکنی، پختن آش، شاهنامه‌خوانی و خوردن آجیل مشکل‌گشا از رسوم این جشن است.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp