در گذر تاریخ

فرح پهلوی، متولد ۲۲ مهر ۱۳۱۷ در تهران، با نام اصلی فرح دیبا، معمار، نقاش، نویسنده، مترجم و همسر محمدرضا شاه پهلوی و شهبانوی ایران، از ۲۹ آذر ۱۳۳۸ تا ۲۲ بهمن ۱۳۵۷ بود.
فرح دیبا تنها فرزند فریده قطبی و سهراب دیبا بود. فریده قطبی اهل لاهیجان و از تبار صوفی و دانشمند علوم دینی، قطب‌الدین شریف لاهیجی بود و پدرش از خانواده‌های سرشناس آذربایجان.
فرح دیبا در مدرسه‌های ژاندارک و رازی تهران تحصیل کرد. در ۱۰ سالگی در مدرسه ژاندارک استعداد خود را در رشته بسکتبال نشان داد و در سال ۱۳۳۳ در رشته پرش ارتفاع و پرش طول به مقام اول رسید و در همین سال به عضویت گروه ورزشی پیشاهنگی درآمد. او برای ادامه تحصیل در رشته معماری به کشور فرانسه رفت و در کنار تحصیل به زبان‌های انگلیسی و فرانسوی تسلط پیدا کرد. در میانه دوران تحصیل، فرح به وسیله اردشیر زاهدی و شهناز پهلوی به محمدرضا پهلوی معرفی شد و این آشنایی سرانجام به ازدواج آن دو در ۳۰ آبان ۱۳۳۸ انجامید. پس از تاج‌گذاری، فرح پهلوی نایب‌السلطنه و شهبانوی ایران شد.
در چهارچوب مسئولیت‌های وی به‌عنوان شهبانوی ایران، دفتر مخصوص وی دارای چهار بخش آموزش و پرورش، بهداشت و درمان، رفاه اجتماعی و فرهنگ و هنر بود. دفتر فرح پهلوی در زمینه آموزش و بهداشت کودکان بی‌سرپرست و کودکان ایران فعال بود. پایه‌گذاری جمعیت کمک به جذامیان و به‌کده راجی، کانون پرورش فکری کودکان و نوجوانان، موزه فرش ایران و موزه هنرهای معاصر تهران توسط این دفتر صورت گرفت. مرکز رفاه خانواده جوادیه، شورای عالی بهداشت، سازمان ملی انتقال خون، انستیتو پاستور، ساختمان تئاتر شهر و موزه رضا عباسی نیز به دستور و ابتکار فرح پهلوی ساخته شد. فدراسیون ورزشی کر و لال‌ها، شورای عالی شهرسازی، شورای عالی اطلاعات و جهانگردی، سازمان مهد کودک و سازمان تنظم خانواده از دیگر اقدامت ایشان است.
محمدرضا پهلوی و فرح پهلوی در ۲۶ دی ۱۳۵۷ تهران را ترک کردند.

آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp