در گذر تاریخ

گاه‌شمار ایرانی دارای جشن‌های فراوانی است، جشن‌هایی که بر اساس تغییرات طبیعت در روزهای مختلف سال برگزار می‌شوند؛ گاهنبار اَیـاثْـرِم جشنی است که به پاییزانه شهرت دارد و از جشن‌های شش‌گاهان ایران به شمار می‌رود.
جشن‌های شش‌گاهان، مربوط به اوقات شش‌گانه آفرینش جهان و جهانیان است. به همین خاطر در آیین ایران باستان، این شش هنگام به شکرانه اوقات شش‌گانه عالم خلقت جشن گرفته می‌شد. جشنی پنج روزه که روز آخر آن بسیار مهم بود. چون آفرینش هر بخش از جهان در روز پنجم به پایان رسیده است.
آیین شش گاهنبار یک آیین بسیار کهن است که قدمت آن بنا بر آنچه در شاهنامه آمده به اوایل دوره پیشدادی می‌رسد.
جشن میانه فصل پاییز بنام «اَیـاثْـرِم» به معنای «آغاز سرما» نامگذاری شده است.
زرتشتیان بر این باورند که در این هنگام (گاهَنبار اَیاثْرِم) که برابر با آغاز سرماست، خداوند گیاهان را آفرید، پس به شکرانه این نعمت بزرگ باید همه با هم زن و مرد و پیر و جوان، غنی و فقیر دور هم جمع شوند و جشنی مذهبی را برپا دارند. جشنی که پایه و اساسش، همدلی و نیکی است؛ ابتدای مراسم با خواندن دعا و نیایش و شکرگزاری می‌باشد و در انتها دستگیری از نیازمندان.

آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp