در گذر تاریخ
سرزمین من همین قالی‌ست زیر پایه‌های مبل
که بوی گل‌هایش
از پوست پاهای شما راه می‌رود تا دلتان
آینه من این آلبوم مقوایی ست
گشوده روی میز
با گریه‌های مقوایی
لبخند و چشم‌های مقوایی
آسمان من گچ‌بری‌ها و سقف مسجدهاست
می‌بینید؟
که من چگونه‌ام؟ مرا می‌بینید؟
که موسیقی من
صدای شماست که از کوچه می‌گذرید؟
بیژن نجدی شاعر و داستان‌نویس معاصر گیلانی ۲۴ آبان ۱۳۲۰ در خاش زاهدان چشم به جهان گشود.
بیژن نجدی نویسنده‌ای است که از عناصر شاعرانه در داستان‌های خود استفاده می‌کرد، به حدی که آثار او را می‌توان داستان‌های شاعرانه به شمار آورد. می‌توان گفت که نجدی پیشگام داستان‌نویسی پست مدرن ایران است.
مهم‌ترین آثاری که از او به جا مانده عبارتند از: مجموعه داستان دوباره از همان خیابان‌ها، یوزپلنگانی که با من دویده‌اند، داستان‌های ناتمام، برگزیده اشعار و خواهران این تابستان. از تمام این‌ها فقط مجموعه داستان یوزپلنگانی که با من دویده‌اند در زمان حیات او منتشر شد و بقیه آثارش پس از مرگ این نویسنده با تلاش همسرش، گردآوری و سپس به چاپ رسید.
بیژن نجدی در چهارم شهریور ۱۳۷۶ به علت بیماری سرطان ریه درگذشت. آرامگاه او در شهر لاهیجان قرار دارد.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp
