شور نشور است در جهان و تو در خواب
گیرم خواب تو مرگ، تا کی و تا چند؟
رو غم آینده خور، گذشته رها کن
کی بود آینده با گذشته همانند؟
محمد صادق، پسر حاجی میرزا حسین فراهانی در توابع شهرستان خنداب در استان مرکزی متولد شد. او ملقب به ادیب الممالک فراهانی و امیرالشعرا، و متخلص به پروانه شاعر و امیری، شاعر، ادیب و روزنامه‌نگار دوره مشروطه است.
او که برادر میرزا ابوالقاسم قائم مقام فراهانی وزیر معروف محمدشاه قاجار بود، از همان کودکی معلومات ادبی و کتاب‌های ادبیات و لغت را فرا گرفت. در سال ۱۳۱۴ قمری از طرف مظفرالدین شاه به او لقب ادیب الممالک داده شد.
بخشی از درونمایه اشعار ادیب به مشکلات و نابسامانی‌های اجتماعی ایران آن روز اختصاص دارد، خواه مشکلاتی مانند بی‌قانونی، استبداد و فساد اداری، خواه گرفتاری‌هایی مانند گرانی نان که مقطعی و تحت شرایطی خاصی در کشور پیش می‌آمدند.
ادیب الممالک از میان انواع قالب‌های شعر، بیش از همه به قصیده و قطعه تمایل نشان داده است.
او در روز ۲۸ ربیع‌الثانی سال ۱۳۳۵ قمری در ۵۸ سالگی از دنیا رفت.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp