ملی شدن صنعت ماهی و شیلات ایران، یا به اختصار: ملی شدن شیلات، یکی از وقایع مهم تاریخ معاصر ایران است که در دوازدهم بهمن ۱۳۳۱ خورشیدی و در دوران زمامداری دکتر محمد مصدق به وقوع پیوست.
در دوران سلطنت محمدشاه قاجار، صدراعظم وقت، حاجی میرزا آغاسی بهره‌برداری از آبزیان دریای خزر را، در قبال دریافت اجاره بهایی معادل ۶۵۰۰ تومان در سال، به یکی از اتباع روسیه تزاری به نام عبدل واگذار کرد. به همین جهت پیمان مربوط به اعطای این امتیاز، پیمان عبدل خوانده شد.
میرزا تقی خان امیرکبیر که چند سال بعد به صدارت رسید، به لغو پیمان عبدل کمر بست و آن را در حدود سال ۱۲۶۵ هجری قمری لغو کرد و بهره‌برداری از آبزیان دریای مازندران و رودخانه‌های بین آستارا و اترک را به مدت چهار سال به میرزاابراهیم خان دریابیگی واگذار کرد.
پس از امیرکبیر امتیاز شیلات دریای مازندران باز هم به خارجی‌های دیگری واگذار شد
در سال ۱۲۷۲ش امتیاز صید از طرف دولت ایران به یکی از سرمایه‌داران روسی به نام لیانازوف واگذار شد و این امتیاز تا زمان انقلاب روسیه ادامه یافت. از آن پس، دولت شوروی با پرداخت مبلغ پانصد هزار ریال در سال به دولت ایران، از شیلات بهره‌برداری میکرد. پس از چند سال، اداره شیلات دریای خزر به شرکتی مختلط که دو دولت در سرمایه‌گذاری و اداره آن سهیم بودند به مدت بیست و پنج سال واگذار گردید. با پایان یافتن مدت قرارداد، همه اموال منقول و غیرمنقول شرکت مختلط بین دو طرف تقسیم شد و شرکت مزبور در دوازدهم بهمن سال ۱۳۳۱ش ملی گردید. ازآن پس، امور ماهیگیری و بهره‌برداری در کرانههای شمالی ایران به دولت ایران واگذار و سازمانی به نام شرکت سهامی شیلات ایران، مامور صید و بهره‌برداری ماهی شد.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp