نخستین نشان خرد آن بوَد / که از بد همه ساله ترسان بود!
بداند تن خویش را در نهان / به چشم خرد جستِ راز جهان!
ابوالقاسم حسن پور علی طوسی معروف به فردوسی، اول بهمن ماه سال ۳۱۹ هجری شمسی در روستای پاژ از توابع طبران توس در خراسان دیده به جهان گشود. نام او همه جا ابوالقاسم فردوسی شناخته شده است. پدرش از دهقانان طوس بود که ثروت و موقعیت قابل توجهی داشت.
فردوسی از همان ابتدای کار که به کسب علم و دانش پرداخت، مخصوصا به تاریخ و اطلاعات مربوط به گذشته ایران عشق می‌ورزید. همین علاقه به داستان‌های کهن بود که او را به فکر به نظم درآوردن شاهنامه انداخت و نزدیک به ۳۰ سال از بهترین ایام زندگی خود را وقف این کار کرد.
شاهنامه پرآوازه‌ترین سروده فردوسی و یکی از بزرگ‌ترین نوشته‌های ادبیات کهن پارسی است. حدودا از ۶۰ هزار بیت تشکیل شده و دارای ۳ دوره اساطیری، پهلوانی، تاریخی است. شاهنامه روایت نبرد خوبی و بدی است. پهلوانانی همچون فریدون، سیاوش، کیخسرو، رستم، گودرز و طوس از این دسته هستند. شخصیت‌های دیگری نیز همچون ضحاک و سلم و تور وجودشان آکنده از شرارت و بدخویی است. از میان داستان‌های شاهنامه می‌توان داستان‌های بیژن و منیژه، رستم و اسفندیار، رستم و سهراب، داستان اکوان دیو و داستان سیاوش را نام برد.
یونسکو شاهنامه فردوسی را یکی از ۳ اثر برجسته جهان معرفی کرده است.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp