در گذر تاریخ

تولد خالق «گیله مرد»
آقا بزرگ علوی داستان‌نویس، منتقد ادبی و مترجم در خانواده‌ای بازرگان و مشروطه‌خواه در ۱۲۸۳ در تهران به دنیا آمد. پدرش ابوالحسن از مبارزان آزادی‌خواه دوران جنبش مشروطیت، پسر بزرگ حاج محمد صراف مشروطه‌خواه و نماینده دور اول مجلس شورای ملی بود.
حاج سید محمد صراف در سال‌های ابتدایی اتقلاب مشروطه سه پسر خود را که پرتو و حسین و فدایی نام داشتند برای تحصیل به لوزان سوئیس و آلمان فرستاد که مورد اعتراض بازاریان مذهبی واقع شد چرا که در نگاه آن‌ها نام فرنگ تداعی‌کننده‌ی فساد و بی‌بندوباری و بی‌دینی بود.
بزرگ علوی در آلمان دوران دبیرستان را سپری کرد. در دوران اقامت در آلمان چند اثر ادبی ِ آلمانی را به زبان فارسی ترجمه کرد. پدر بزرگ علوی در سال ۱۳۰۵ با یک شکست تجاری مواجه می‌شود که موجب می‌شود دست به خودکشی بزند. یک سال پس از مرگ پدر، بزرگ علوی از دانشگاه مونیخ فارغ‌التحصیل شده و به ایران بازمی‌گردد.
بزرگ علوی پس از بازگشت به تهران، تدریس را آغاز می‌کند. در همین سال‌ها است که علوی با سه نفر دیگر یعنی صادق هدایت، مجتبی مینوی و مسعود فرزاد گروه «ربعه» را تشکیل می‌دهند و بحث‌هایی درباره‌ی ادبیات مدرن به راه می‌اندازند.
بزرگ علوی پس از انقلاب ۵۷ برای مدت کوتاهی به ایران می‌آید اما نمی‌تواند در ایران بماند و دوباره به آلمان‌شرقی برمی‌گردد. وی سرانجام در ۲۱ بهمن ۱۳۷۵ بر اثر سکته‌ی قلبی فوت می‌کند.
از آثار مشهور بزرگ علوی علاوه بر چشم‌هایش و چمدان می‌توان به سالاریها، موریانه، میرزا، ورق‌پاره‌‌های زندان و … اشاره کرد. گیله مرد، از تاثیرگذارترین داستان‌های بزرگ علوی است که تاثیر بزرگی بر نویسندگان بعدی به جای نهاده است.

آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp