ارغوان پنجه خونین زمین
دامن صبح بگیر
وز سواران خرامنده خورشید بپرس
کی بر این درد غم میگذرند؟
امیر هوشنگ ابتهاج، متخلص به «ه. ا. سایه»، ۶ اسفند ۱۳۰۶ در رشت به دنیا آمد. او اولین فرزند فاطمه رفعت و میرزا آقا خان ابتهاج و یکی از چهار فرزند و تنها پسر خانواده بود.
در سال ۱۳۱۸ با موسیقی و سرودن شعر آشنا گردید. در جوانی دلباخته دختری ارمنی به نام گالیا شد و این عشق دوران جوانی دستمایه اشعار عاشقانهای شد که در آن ایام سرود. بعدها که ایران غرق خونریزی و جنگ و بحران شد، شعری با اشاره به همان روابط عاشقانهاش با گالیا سرود. از آثار او میتوان به: سراب، اولین نغمهها، سیاه مشق، شبگیر، چندبرگ از یلدا، زمین، یادنامه، تاسیان مهر، حافظ به سعی سایه و یادگار خون اشاره کرد.
ابتهاج از سال ۱۳۵۰ تا ۱۳۵۶ سرپرست برنامه گلها در رادیوی ایران و پایهگذار برنامه موسیقایی گلچین هفته بود. تعدادی از غزلها، تصنیفها و اشعار نیمایی او توسط موسیقیدانان ایرانی نظیر شجریان، ناظری و حسین قوامی اجرا شدهاست. تصنیف خاطره انگیز تو ای پری کجایی و تصنیف سپیده (ایران ای سرای امید) از اشعار سایه است.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp