در گذر تاریخ
جشنهای ایرانی پیوندی ناگسستنی با طبیعت دارند، در تقویم جشنهای ایران باستان میانه دیماه به روز «سیر سور» معروف است. ایرانیان در روز چهاردهم دی برای رفع شر و بدی جشن سیرسور را برگزار میکردند و در آن غذاهای متنوعی از سیر آماده میکردند و میخوردند. سپس صورتی از خمیر یا گل سرخ میساختند و در فردای جشن سیر سور، یعنی پانزدهم دیماه بالای درگاه منزل میگذاشتند.
به نوشته ابوریحان بیرونی در این جشن که از زمان جمشید باقی است، ایرانیان همراه با «سیر و شراب» خوراکهایی از سبزی و گوشت میخورند تا اندوه و بیماریها را از خود دور کنند و خود را شفا بخشند.
در داستانها گفته میشود روز جشن سیر، روزی است که جمشید شاه کشته شد، دیوها توانستند بر شهر چیره شوند و مردمان برای در امان ماندن از شر و پلیدی شیطان به غذاهای خود سیر زدند تا پلیدی و بیماریها را از خود دور کنند و خود را شفا بخشند. در این روز از خوردن چربی پرهیز کردند که بعدها این روز را سیر سور نام نهادنن و هر ساله بهخاطر پیروزی انسان بر دیو (پلیدی، مریضی) به جشن و پایکوبی میپرداختند.
آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp