در گذر تاریخ

دولت ‏های ایران و روم از دیرباز بر سر مسائل گوناگون مرزی، فرهنگی و مذهبی با یک‏دیگر به نزاع برمی ‏خاستند و پس از هر مصالحه، باز هم جنگی دیگر به راه می‏ انداختند. پنجاه سال پس از صلح میان این دو امپراتوری در دهه ۶۰ میلادی به دستور تراژان، امپراتور روم، حمله ارتش این سرزمین به ارمنستان واقع در شمال غربی ایران آن روز آغاز شد. و بدین ترتیب از دهم ژوئن سال ۱۱۰ میلادی دوران صلح پنجاه ساله میان دو طرف به پایان رسید. بهانه این حمله ظاهراً بر سر انتخاب فرمان‏روای ارمنستان بود که خسرو پادشاه وقت سلسله اشکانیان معروف به اشک بیست و چهارم، بدون جلب رضایت دولت روم یکی از شاهزادگان اشکانی را به حکومت آنجا تعیین کرد. در این میان، هرچند که پادشاه اشکانی هدایا و سفرایى را نزد امپراتور وقت روم معروف به تراژان فرستاد که از وقوع جنگ خودداری کند اما امپراتور روم ضمن رد هدایا و پیشنهادات خسرو، اعلام کرد که دوستی فرمان‏روایان از کردار معلوم می‏شود نه از گفتار. با تهاجم لشکریان روم به ارمنستان، سپاه ایران پس از دو سال مقاومت، مجبور به عقب ‏نشینی از ارمنستان گردید. در این زمان، فرمان‏روای ارمنستان به تصور اینکه اگر نزد امپراتور روم برود، او از خلع و قتل وی صرف نظر خواهد کرد. از این رو، نامه‏ هایى مبنی بر تسلیم بی‏قید و شرط برای تراژان فرستاد و خود نیز به اردوی امپراتور روم رفته، تاج خود را به وی اعطا نمود. اما امپراتور روم نه تنها تاج را برنگرداند، بلکه او را از خود راند و دستور قتل وی را صادر کرد. با این حال، خسرو، پادشاه اشکانی ایران، با برانگیختن طرفداران ایران در ارمنستان، آن منطقه را به ایران ملحق کرد.

آدرس کانال: https://t.me/radiocy
اینستاگرام: instagram.com/radiocyp