تولد “نیما یوشیج” پدر شعر نو ایران. (۱۲۷۶ ه.ش)
“علی اسفندیاری” متخلص به “نیما یوشیج” در دهکده یوش در مازندران به دنیا آمد. در ۱۲ سالگی به همراه خانواده به تهران رفت و پس از مدتی زبان فرانسه و عربی را فرا گرفت. او به تشویق استادش “نظام وفا” سرودن شعر را آغاز کرد و بر اثر آشنایی با زبان و ادبیات فرانسه، راهی تازه در برابرش آشکار شد. مطالعات و تحقیقات او در این زمینه به ثمر نشست و او سبکی تازه را در شعر در پیش گرفت. از “نیما یوشیج” به غیر از مجموعه اشعار، آثار دیگری نیز به چاپ رسیده که داستانها، اشعار و قصه برای کودکان، یادداشتها و نامهها و آثار تحقیقی از آن جمله‌اند. اما مهمترین اثر این شاعر نوپرداز ایرانی، افسانه نام دارد. نیما سرانجام در سال ۱۳۳۸ ه.ش در ۶۴ سالگی در تهران درگذشت و در امامزاده عبداللَّه تهران دفن شد. سی و چهار سال بعد در دی ماه ۱۳۷۲، با تلاش مردم نور و یوش، پیکر نیما از محل دفن به زادگاهش در یوش منتقل گردید.
درگذرتاریخ
